دستهبندیها
غروب چهارم آبان، خورشید تنها از آسمان نرفت؛ ستاره دیگری هم غروب کرد، ستارهای از جنس تعصب و عشق.
اکبر کارگرجم، مردی که آرامش استقلال را آرامش خود میدانست، با دلِ آبی و نگاهی سرشار از وفاداری، سالها برای نام و رنگ محبوبش جنگید، ایستاد و عاشقانه زیست.
او رفت؛ درست در شبی که استقلال دوباره به آرامش و پیروزی رسید، گویی تقدیر خواست تا این همزمانی نشانهای باشد از پیوند ابدی روح او با باشگاهش.
اکبر کارگرجم، نه فقط بازیکن، که تکهای از تاریخ، غیرت و خاطرهی آبیهاست.
آرام بخواب عمو اکبر…
یادت، چون پرچم آبی استقلال، تا همیشه بر فراز آسمان این سرزمین خواهد درخشید؛ همچون ستارهای که تو و یارانت، درخشان و جاودانه، برای ما به یادگار گذاشتید.
دیدگاهتان را با ما به اشتراک بگذارید